یادداشت ویژه: چرا هولوکاست هسته‌ای؟
قبل از اینکه به موضوع عنوان یادداشت پرداخته شود؛ لازم است نکاتی گفته شود.
حامیان دولت چه آنها که حقیقتا حامی دولتند؛ چه آنها که فعلا منافع خود را در حمایت از دولت می‌بینند و چه آن کوچک‌ترهایی که کمتر در محاسبات دیده می‌شوند؛ درباره مفاد توافق ژنو و نقدهای وارد بر آن هیچ حرفی برای گفتن ندارند. این را در عملکرد رسانه‌های آنان نیز می‌توان دید. البته بسیاری از آنان اساسا شناختی از موضوع هسته‌ای و مفاد توافق ندارند. آنها حقیقتا بی‌اطلاعند و هیچ اراده‌ای از سوی دولت برای آگاهی‌بخشی در این زمینه دیده نمی‌شود. اساسا آنها تا زمانی که بی‌اطلاعند؛ می‌توانند حامیان خوبی باشند.
نکته دیگر، موضوع خود مذاکره است. هیچ کسی در ایران مخالف مذاکره درباره موضوع هسته‌ای نیست. این تصمیم نظام بوده است. ربطی هم به دولت آقای روحانی ندارد. قبل از آقای روحانی نیز دولت سابق درباره موضوع هسته‌ای مذاکره کرده است. هر دولتی غیر از دولت آقای روحانی هم در پاستور مستقر می‌شد نسبت به موضوع مذاکرات اقدام میکرد. بنابراین آنچه در حال حاضر محور انتقادات به توافق ژنو است؛ اصل مذاکره نیست بلکه محتوای مذاکره است. انتقادات نسبت به حفره‌های نگران‌کننده توافق مطرح است و نه به اصل مذاکره و توافق. ضمن اینکه توافق به تنهایی اصالت ندارد. کما اینکه ترکمانچای نیز یک توافق بوده است. این مفاد توافق است که باید مورد توجه قرار گیرد.
نکته دیگر اینکه یک فضای بی‌بند و باری در ادبیات برخی دولتی‌ها و رسانه‌های حامی دولت در نحوه مواجهه با منتقدان مشاهده می‌شود. آنها حتی خواستار سرکوب صدای منتقد هم شده‌اند. اینها قطعا ثبت خواهد شد تا بموقع مورد استفاده قرار گیرد.
و اما هولوکاست هسته‌ای...
در گزارشی که دوشنبه همین هفته «وطن امروز» با عنوان هولوکاست هسته‌ای منتشر کرد، درباره این اصطلاح توضیح داده شد اما بگذارید موضوع کمی بیشتر واکاوی شود. گزاره‌های مشهودی هست که تشابه و تطابق وضعیت توافق هسته‌ای ژنو را با افسانه هلوکاست موجه می‌کند:
1- پنهان‌کاری: تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای پنهان‌کاری می‌کند. آنها درباره برخی نکات مهم توافقنامه ژنو پنهان‌کاری می‌کنند. آنها بر این پنهان‌کاری خود اصرار دارند. محمدجواد ظریف در کمیسیون امنیت ملی مجلس تصریح کرده است اگر حتی استیضاح هم شود برخی موضوعات را به نمایندگان مردم نمی‌گوید.
تیم مذاکره‌کننده در کمیسیون امنیت ملی مجلس در توضیح روند توافق ژنو به توافق 90 درصدی و اختلاف 10 درصدی اشاره کرده بود. 10 درصدی که حتی مورد اشاره فابیوس، وزیر خارجه فرانسه هم قرار گرفته بود. اما وقتی نمایندگان مجلس خواستار آن می‌شوند که درباره آن اشتراک 90 درصدی و اختلاف 10 درصدی که شامل سه موضوع می‌شد، توضیح داده شود، سر باز می‌زنند. چرا؟ چرا حتی نمایندگان مردم در مجلس نباید از مفاد توافق ژنو باخبر باشند؟ تیم مذاکره‌کننده هیچ پاسخی به سوالات صریح و روشن منتقدان نمی‌دهد.
در واقع منتقدان پاسخی از مقامات مسؤول دولتی نمی‌شنوند. موضوع کاملا مشخص است. پنهان‌کاری یعنی چیزهایی هست که کسی نباید بداند. پنهان‌کاری یعنی واقعیت چیز دیگری است. این یکی از وجوه تشابه این موضوع با هلوکاست است.
2- بایکوت و برخورد: بیان واقعیات توافق ژنو از سوی رسانه‌ها هزینه دارد. البته این نکته را هم باید گفت که میان نقد و تخریب فاصله زیادی است اما سوال از مفاد توافقنامه را نمی‌توان در محدوده تخریب جا زد. رسانه‌ها و افراد منتقد توافقنامه ژنو اکنون تحت فشارند. انواع و اقسام اتهامات و انگ‌ها به آنها زده می‌شود. رسانه‌های حامی دولت برای تخریب منتقدان حد یقف ندارند و متاسفانه برخی اظهارات مقامات دولتی نیز به اهانت‌ها و تهمت‌های رسانه‌های دولتی اعتبار می‌دهد.
وزیر امور خارجه و معاون رئیس‌جمهور منتقدان را به همراهی با اسرائیل متهم می‌کنند! شاید تاکنون کمتر سابقه داشته باشد که وزیر امور خارجه اینگونه علیه منتقدان موضع بگیرد. ماهیت و تبار منتقدان مفاد توافقنامه ژنو مشخص است. آیا این انصاف است که معتقدترین افراد به نظام جمهوری اسلامی متهم به همراهی با رژیم صهیونیستی شوند. این خط آقای ظریف متاسفانه به محور ثابت رسانه‌های حامی دولت در تخریب منتقدان هسته‌ای تبدیل شده است.
متاسفانه اظهارات اخیر آقای روحانی در اهواز نیز دانسته یا ندانسته به محوری برای فشار به منتقدان تبدیل شده است. رئیس‌جمهور در یکی از سخنرانی‌های خود در این سفر اصطلاحاتی نظیر «تازه‌انقلابی» و «سوء‌استفاده‌کنندگان» تحریم را درباره برخی منتقدان توافق ژنو به کار برد و البته هشدار داد درباره سوء‌استفاده‌کنندگان از تحریم افشاگری می‌کند. این اظهارات رئیس‌جمهور به محور دیگری برای فشار به منتقدان تبدیل شده است.
اکنون هر فردی از هر زاویه‌ای به نقد توافقنامه ژنو می‌پردازد با اتهام کاسبی تحریم مواجه می‌شود. این درحالی است که منتقدان توافق ژنو را طیف وسیعی از مراجع تقلید تا علما و اساتید دانشگاه و صاحب نظران سیاسی و رسانه‌ای تشکیل می‌دهند و قاعدتا چنین اتهام‌هایی در راستای تحدید این طیف وسیع صورت می‌گیرد. برخی رسانه‌ها نیز به دلیل نقد توافق ژنو تذکر گرفته‌اند. فضای بی‌بندوباری حاکم بر رسانه‌های حامی دولت نسبت به منتقدان توافق ژنو موضوع آشکاری است. بنابراین از این حیث یعنی فشار شدید علیه منتقدان توافق ژنو از دیگر گزاره‌های قابل استفاده در تشابه یا تطبیق با هولوکاست است.
3- تبعات: اما دیگر گزاره مشهود که البته درجه اهمیت بیشتری دارد؛ موضوع تبعات این توافق است. اکنون این نگرانی به صورت وسیعی مطرح است که اجرای توافق ژنو، چه تبعاتی برای کشور دارد. توافق ژنو در اولین گام 4 سال فعالیت مستمر دانشمندان هسته‌ای کشور در پروژه غنی‌سازی 20 درصد را به حاشیه برد. 6 آبشار سانتریفیوژ مربوط به غنی‌سازی 20 درصد پلمب شده و دیگر نمی‌چرخند.
سرمایه چرخش این سانتریفیوژها نیز که یک ذخیره مهم 196 کیلوگرمی بود در 2 پروسه 3 ماهه و 6 ماهه یا رقیق یا تبدیل به اکسید غیرمرتبط با غنی‌سازی می‌شود. تاسیسات اراک تقریبا ماهیت هسته‌ای خود را از دست داده است و... و تقریبا بخش قابل‌تاملی از فناوری هسته‌ای و ذخایر آن از دست رفت.
اکنون بحث برچیده‌شدن غنی‌سازی در مقیاس صنعتی مطرح است. به عبارتی اینک این نگرانی وجود دارد که در گام‌های دیگر توافق ژنو قرار است چه بخش‌هایی از صنعت هسته‌ای کشور برچیده شود. اکنون این نگرانی مطرح است که در گام بعدی، غنی‌سازی 5 درصد چگونه و تا چه سقفی محدود می‌شود و چه تعداد سانتریفیوژ دیگر باید جمع‌آوری شود.
آنها اهرم فشار اصلی خود را نگه داشته‌اند. دیوید کوهن، مسؤول مستقیم تحریمها در وزارت خزانه‌داری آمریکا هفته گذشته یعنی یک هفته قبل از سفر آقای روحانی به داووس، به اروپا سفر کرد و به آنها صراحتا گفت تحریم‌های اصلی علیه ایران همچنان پابرجاست و آنان باید بدانند دروازه‌های اقتصاد ایران همچنان به روی‌شان بسته است.
کوهن پیش‌تر به سناتورها نیز قول داده بود سازمان تحریمها منسجم‌تر خواهد شد و با تخریب پل طلایی ترکیه، این قول را در عمل نشان داد. آمریکا در گام‌های بعدی اهرم فشار اصلی خود را در اختیار دارد و همین موضوع بسیاری را در ایران نگران کرده است. نگرانی عمده آن است که توافق ژنو چه تبعاتی برای کشور به همراه خواهد داشت؟ غیر از برچیده شدن بخش عمده‌ای از دستاوردهای هسته‌ای، چه تبعات دیگری پس از توافق ژنو در انتظار کشور است؟ توافق ژنو قرار است محور الگوی کدام نوع نگاه به دنیا شود؟ قرار است کدام مجاری برای سیاست خارجی کشور تثبیت شود؟ و... لذا از این حیث یعنی تبعات توافقنامه برای آینده سیاسی یک کشور نیز مشابهت‌هایی با موضوع هولوکاست وجود دارد. هولوکاست بهانه‌ای برای یکسری اقدامات سیاسی شد. از تغییر جغرافیای سیاسی اروپا و جهان تا کنترل منبع انرژی جهان در خاورمیانه با تاسیس رژیم صهیونیستی.
***
هولوکاست هسته‌ای یک اصطلاح ژورنالیستی است. یک نگاه متفاوت به موضوع توافق ژنو است. نگاهی که بیشتر هدفش هشدار است به رایج شدن یک سنت خطرناک. به رایج شدن پنهان‌کاری و اصالت یافتن آن. نه! نقد توافق ژنو سیاه‌نمایی نیست. بیان واقعیات است. آقای رئیس‌جمهور بارها تاکید کرده‌اند برای‌شان واقعیت و دانستن مردم اصالت دارد. هنگامی که برخی افراد و رسانه‌ها از ایشان به خاطر به کاربردن اصطلاح «خزانه خالی» انتقاد کردند؛ رئیس‌جمهور تصریح کرد مردم باید بدانند.
اکنون هولوکاست هسته‌ای نیز تلاشی است برای آگاهی‌بخشی به مردم. زمانی که آقای رئیس‌جمهور از «وضعیت دهشتناک» در حوزه اقتصاد سخن گفتند در واقع می‌خواستند مردم را با اقتصاد آشنا کنند و اکنون هولوکاست هسته‌ای نیز در تلاش است مردم را با واقعیت توافق ژنو آشنا کند. اگر نقدی هست دولت باید آن را بر دیده منت بگذارد. این نقدها منابع تولید قدرت تیم مذاکره‌کننده در مذاکرات هستند. دولت نیاز به انتقادات داخلی دارد.
سیدعابدین نورالدینی/ کد خبر : 115488/ روزنامه وطن امروز
- ۹۲/۱۱/۰۴
اینایی ک به فکر رابطه باامریکاهستن باید بدونن اگه امریکامیخواست کاری بکنه برامردم مصر وحسنی مبارک میکرد ک رفتن نوکریشونو کردن
خوبه همه بدونن امریکاسالیانه به کشورمصرچندین میلیون دلارکمک بلاعوض میکنه ک مردمش از گرسنگی نمیرن ببینین چی بسرکشورغنی ای مثل مصر اوردن(اینارو دکتر نوبری دیروز تودانشگاهمون گفت)
دولت فعلی همچیزخزانه هاخالیست ک همه دنیافکر میکنن بایک ملت نادار طرفن
هنوزازاون پولایی ک توبانکای خارجی گیره ب دست دولت نرسیده سخنگوا شون صداشون دراومده ک ایرانیا انقدر بیپولن ک نیم میلیارد بدستشون رسیده ب مردمشون موادغذایی دادن ازگشنگی نمیرن!!!