تـــــقــوای دل

« (فَإِلهُکُمْ إِلهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ )»

تـــــقــوای دل

« (فَإِلهُکُمْ إِلهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ )»

تـــــقــوای دل

« در هر مرتبه هستید،تقوا داشته باشید.آگاه باشید که فقر نوعی بلا است و سخت تر از تنگ دستی بیماری تن و سخت تر از بیماری تن بیماری قلب است . آگاه باشید که همانا عامل تندرستی تقوای دل است.
(نهج البلاغه؛حکمت 388)»

دنبال کنندگان ۲ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
آخرین نظرات

نخستین زن مسلمان، نخستین زن شیعه

جمعه, ۲۸ تیر ۱۳۹۲، ۰۴:۲۲ ب.ظ
شاید یکی از سخت ترین تصمیمها، تصمیمی است که نخستین مسلمانان گرفتند. قرار گرفتن بین دو راهی اینکه کدام یک را انتخاب کنند: راه سخت و پرپیچ و خم اسلام و زندگی میان کافران و مشرکان و تحمل آزار و اذیت آنان، یا رد کردن هر چه محمد امین (صلی الله علیه و آله و سلم) می گوید و زندگی در آسودگی و عیش و نوش. نخستین کسانی که در این دوراهی، راه محمد (ص) را برگزیدند، به گواهی همه ی مورخان دو تن بودند: یک مرد به نام علی بن ابی طالب (علیه السلام) و یک زن به نام خدیجه بنت خویلد (سلام الله علیها).

از نظر مورخان، حضرت خدیجه (س)، نه تنها نخستین زن مسلمان، بلکه نخستین کسی بود که اسلام را باور کرد و به آن ایمان آورد. چرا که رسول خدا (ص) پس از نزول وحی، به سمت خانه آمدند و وقتی حضرت خدیجه (س) در را به روی ایشان گشودند، به محض دیدن حال و روز پیامبر (ص)، به ایشان ایمان آوردند.

 

شیخ مفید معتقد است که بعد از حضرت خدیجه (س)، نخستین کسی که مسلمان شد، حضرت علی (ع) بود. (1) حضرت امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: «نخستین‏ بار یا مقام اول چون خدا به پیامبر، وحى فرستاد و پیامبرى بر وى ثابت شد، من جوان نو رسیده ‏یى بودم و در خدمت او به سر مى ‏بردم و گفته‏ هاى وى را انجام مى‏ دادم. پیامبر به خرد و کلان دودمان عبد المطلب پیشنهاد کرد که خداى را یگانه دانند و وى را فرستاده او؛ لیک همگان از او نپذیرفتند بلکه ترک معاشرت با او گفتند، بیشتر مردمان نیز از او کناره گرفتند. من تنها از روى اعتقاد، گفته ‏هاى وى را پذیرفتم و شک و تردیدى نداشتم. سه سال بر این اعتقاد با پیامبر بودم؛ در روى زمین جز من و خدیجه‏ همسر وى کسى نبود که نماز گزارد و به پیامبر اعتقاد داشته باشد.» (2)

 

نخستین شیعه

شگفت آورترین صحنه ی زندگی حضرت خدیجه (س) مربوط به قبول ولایت امیرمؤمنان (ع) و امامت اولاد امیرمؤمنان (علیهم السلام) است. البته ایشان در آن وقت به قبول ولایت مکلف نبودند، چون این تکلیف بعد از وفات حضرت خدیجه (س) و با نزول آیه ی ولایت، وجوب یافت. ولی او در زمان ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) از امامت ائمه اطهار (ع) شنیده بود، به همین خاطر قدر و منزلت امیر مؤمنان (ع) را می دانست.

 

علامه مجلسی در این باره می نویسد: «یک روز رسول خدا (ص) همسر مهربانش را خواست. او را در کنار خود نشاند و فرمود: «این جبرئیل است که می گوید، اسلام شروطی دارد: اوّل، اقرار به یگانگی خداوند. دوم، اقرار به رسالت رسولان. سوم، اقرار به معاد و عمل به اصول شریعت و احکام آن. چهارم، اطاعت اولی الامر و ائمه طاهرین از فرزندان او همراه با برائت از دشمنان آن ها.»

 

در پی این فرمایش پیامبر (ص) خدیجه (س) به همه ی آن ها اقرار کرد و یک به یک تصدیق فرمود. در مورد امیر مؤمنان علی (ع)، رسول اکرم (ص) به خصوص به خدیجه (س) فرمود: «علی مولای تو و مولای مؤمنان و امام آن ها پس از من است.»

 

رسول گرامی بعد از آن از خدیجه (س) عهد گرفت، اصول و فروع، واجبات و محرمات را به وی آموخت. آن گاه، دست خود را بالای دست امیر مؤمنان (ع) گذاشت و خدیجه (س) دست خود را بالای دست پیامبر (ص) گذاشت و به این صورت بیعت کرد. (3)

 

بدین ترتیب، این بانوی گرامی، نخستین شیعه و نخستین مسلمان شد. براستی، چه کسی جز این بانوی خردمند، سزاوار مادری حضرت فاطمه زهرا (س) است؟

 


پی نوشت:

1. الإرشاد للمفید / ترجمه رسولى محلاتى ؛ ج‏1 ؛ ص306؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور 3/5

2. الخصال / ترجمه مدرس گیلانى ؛ ج‏1 ؛ ص304

3. ریاحین الشریعه، ج 2، ص 209، نقل از بحارالانوار، ج 6؛ به نقل از عابدی، علی، مقاله ی حضرت خدیجه، اولین شیعه علی علیه السلام، مبلغان، شماره 11، به نقل از پایگاه حوزه به آدرس http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/2689/4262/28194?ParentID=80418

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">