یادداشت ویژه: هولوکاست هسته‌ای

با آغاز اجرای توافق ژنو بسیاری از فعالیت‌های هسته‌ای ایران از امروز تعطیل می‌شود

 از امروز 30 دی توافق ژنو اجرایی می‌شود. به‌رغم پنهان‌کاری تیم ایرانی و ادعای شفاهی بودن توافق فنی برای اجرای توافق ژنو اما اطلاعات منتشر شده توسط کاخ‌سفید درباره متن توافقنامه اجرایی حاکی از آن است که این توافق مکتوب بوده و ایران از امروز روند از بین بردن اورانیوم 20 درصد خود را آغاز می‌کند. دولت ایران از امروز تولید اورانیوم 20 درصد را نیز متوقف می‌کند. آنها همچنین دستور می‌دهند تنظیمات ساختار آبشار سانتریفیوژهای مرتبط با فرآیند غنی‌سازی 20 درصد غیر‌فعال شود. علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی کشور امروز دستور می‌دهد فرآیند رقیق‌سازی نیمی از ذخیره 196 کیلوگرمی اورانیوم 20 درصد کشور آغاز شود. فرآیندی که 3 ماه ادامه خواهد داشت. نیم دیگر این ذخیره نیز باید طی 6 ماه تبدیل به اکسید غیر‌مرتبط با غنی‌سازی شود.

امروز روز آغاز از بین رفتن ذخیره اورانیوم 20 درصدی ایران است. قطعا در سرزمین‌های اشغالی، امروز 20 ژانویه یک روز فراموش ناشدنی خواهد بود. نابودی ذخیره اورانیوم 20 درصدی ایران، شاید بهترین خبری باشد که آنها طی سال‌های اخیر شنیده‌اند. نگرانی آنها از قرار گرفتن ایران در مرحله آستانه از بین رفت.

آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری

حکومت حضرت مهدی(علیه السلام) تجلی قدرت خداوند است و این اراده وخواست خداست که به این بنده صالحش چنان قدرتی بدهد که تاکنون به هیچ یک از بندگانش نداده است.

چه زیباست بدانیم او که می آید، چه می پوشد، در دستش چیست و با خود چه می آورد؟ براساس روایات موجود، هنگام ظهور، فرشتگان غرق شادی وسرورند. فرشته ای بالای سر  حضرت مهدی(ع) قرار می گیرد و فریاد می زند:ای مردم! این حضرت مهدی(ع) است، از او پیروی کنید.

تن پوش حضرت مهدی(ع)

پیراهن خون آلود پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) در جنگ احد را بر تن خود دارند. پیراهنی که قطرات خون مقدس حضرت(ص) بر آن ریخته شده است. امام صادق(علیه السلام) به یعقوب بن شعیب می فرمایند:"آیا نمی خواهی پیراهن قائم آل محمد(ص) را که در روز ظهور به تن می کند؛ به تو نشان دهم؟" عرض کرد: آری. امام صادق(ع) صندوقی را طلبیدند، پیراهنی از آن بیرون آورند و در مقابل یعقوب باز کردند. یعقوب می گوید: ناگاه چشمم به آستین چپ پیراهن افتاد که آغشته به خون بود. حضرت فرموند: "این پیراهن رسول الله است. روزی که دندانهای پیشین حضرت را شکستند، این پیراهن راپوشیده بود و قائم در همین پیراهن قیام می کند." آقایمان عمامه ی سفید جدش پیامبر بزرگوار اسلام(ص) را بر سر مبارکشان می گذارند.

گنج گمشده...

هیچ گاه به اندازه آن روز درمانده و بى پول نشده بود.

حالا تصمیم گرفته بود تا سراغ پس اندازش برود. همه جا را از زیر نظر گذراند. هنگامى که مطمئن شد هیچ کس او را نمى پاید، آرام آرام سوى دیوار کهنه و قدیمى حیات رفت. خاک ها را کنار زد و سنگ را برداشت؛ اما آنچه مى دید باور نمى کرد. از دیدن جاى خالى سکه هایش گویى آب سردى بر سرش ریخته باشند، خشکش زده بود.

دوباره جست و جو کرد، اما این بار هم چیزى نیافت. با دو دست، محکم بر سر خود کوبید و همان جا روى خاک ها نشست. تازه فهمیده بود که چه بلایى سرش آمده است. قطعاً میان فرار پسرش از خانه و این سکه هاى طلا رابطه اى بود. از شدت درماندگى نمى دانست چه کند. بی درنگ ذهنش رفت سراغ خاطره ی روزی که از امام حسن عسکری(ع) تقاضاى پول کرده بود، بی آنکه به آن نیازی داشته باشد. باخودش گفته بود که چگونه ممکن است هر کسى از راه برسد و از سخاوت امام بهره مند شود؛ اما او که همشهرى امام بود، از این دریاى کرم و بخشش بى نصیب بماند!

با کشتی نوح تا کشتی حسین(ع)

بیست و نهمین همایش روایت عهد با سخنرانی استاد علی اکبر رائفی پور

دانلود صوت با کیفیت متوسط

دانلود صوت با کیفیت بالا

---

در بیست و نهمین همایش روایت عهد با موضوع « با کشتی نوح تا کشتی حسین(ع) » شباهت ها و رابطه بین قوم نوح(ع) با مردم آخرالزمان مورد بررسی قرار گرفت.

 در این جلسه که به گفته استاد رائفی پور ،یکی از نقاط عطف سخنرانی های ایشان در این سالها به حساب می آید،سعی بر این شد که راه رسیدن به زمین و زمان موعود ،سوار بر کشتی امام حسین (ع) و با عبرت گرفت از سرنوشت قوم نوح مشخص شود.

 استاد با استناد به آیات قرآن کریم و تفاسیر معتبر از این کتاب مقدس،شاخصه های قوم نوح (ع) و شباهت های آنان با جامعه ای که در آخرالزمان تشکیل خواهد شد را مورد بررسی قرار دادند.

خدمتکارها...

  به حرکاتش نگاه کردم. زهر کار خودش را کرده بود.  نمازش که تمام شد یاسر را صدا کرد.

-  یاسر! اهل خانه و خدمتکارها غذا خورده اند؟

- غذا؟ با این حالی که شما دارید کسی نمی تواند غذا بخورد فدایتان شوم.

راست نشست و گفت:  سفره بیندازید...

سفره که افتاد،امام هم نشست کنارمان تا ما با خیال راحت غذا بخوریم. از حضور همه مطمئن شد. باهمه گرم گرفت، حتی گفت از این غذا برای خانواده مان هم ببریم.

غذا را که خوردیم، خیالش که راحت شد، بیهوش افتاد...

عاقبت کسی که امام را مسخره کرد!

روزگار ، روزگار آدمهای کوچک و منافق بود.

و ایمان تنها لقلقه ی زبانها بود، شاید برای نجات از اتهام بی دینی.

بذر ایمان در کویر یابس دلهای مردمان سخت تر از سنگ، هرگز نمی توانست به جوانه بنشیند و در سیاهی ظلمت و گمراهی این آدم نماها، گرگهای ایمان خوار ، زوزه می کشیدند

و در میان این قوم غافل، مردی به پهنه ی آسمان آبی با دلی به عرصه ی دریا، با زخمهای گونه گون، برخورده از دشنه ی عداوت این نامردْ مردم، آرام و استوار، برای رسالتی همچنان خون جگر می خورد.

آری، مرد داستان ما، همان بازمانده  از طوفان خون، یادگار کربلا، حضرت سجاد(ع) بود.

روزی امام میان مردم نشسته بود و از حیرت مردم، که در غفلت خود می لولیدند، دلش را سخت می فشرد، که چراغ هست و اینان این چنین در بیراهه اند، تا آنکه لب به سخن گشود و فرمود :

انسان نمى داند با مردم چه کند! اگر بعضى امور که از پیامبر صلى الله علیه و آله شنیده ایم به آنان بگوییم ممکن است مورد تمسخر قرار دهند، از طرفى طاقت هم نداریم این حقایق را ناگفته بگذاریم !

ضمرة بن معبد، کلام امام تمام نشده، انگار بی تاب شنیدن کلام پیامبر باشد، گفت:

شما آنچه شنیده اید بگویید!