سخنرانی استاد علی اکبر رائفی
پور با موضوع بصیرت در فتنه
های آخرالزمان
در خمینی شهر(۷دی۹۲)
دانلود تصویری با لینک مستقیم و حجم ۴۰۰ مگابایت
دانلود صوت با لینک مستقیم و حجم ۳۵ مگابایت
«حتما این سخنرانی بسیار
مهم را ببینید و منتشر کنید...»
4 . زلزله‌های ویرانگر
چنان‌که آمار جهانی نشان می‌دهد، در بین سالهای 1000 تا 1800 میلادی؛ یعنی طی هشتصد سال تنها بیست‌ویک زلزله با قدرت بزرگ روی داده است. در حالی که بین سالهای 1800 تا 1900، یعنی طی یکصد سال، 18 زلزلة بزرگ و 50 سال بعد بین 1900 تا 1950، سی زلزله بزرگ روی داده است ـ یعنی تقریباً در طول 50 سال تعداد زلزله‌ها برابر با شمار آنها در طول 850 سال قبل بوده. 1
بین سالهای 1950 تا 1991، 93 زلزله بزرگ در جهان به‌وقوع پیوست، تقریباً سه برابر و نیم قرن گذشته. این زلزله‌ها موجب مرگ 3/1 میلیون نفر انسان در سراسر کره خاکی شد. افزایش شدید تعداد زمین‌لرزه‌ها بسیاری از دانشمندان را متوجه این موضوع ساخت که زمین به دوره‌ای تازه از حیات خود وارد می‌شود.
«راجر بیلهام» در نشست اتحادیه علم زمین‌شناسی و ژئوفیزیک دربارة سیر این وقایع اعلام کرد:
واقعیت آشکار این است که در دهه‌های آتی شاهد فجایعی خواهیم بود که تا کنون مانند آنها را ندیده‌ایم. تلفات بیش از یک میلیون، پیش‌آمد غیر ممکنی نخواهد بود. 50 درصد جمعیت یک شهر با زمین‌لرزه‌ای ساده از دست می‌روند.
در سراسر اعصار، شماری از پیامبران، غیب‌گویان و مدرسان بزرگ مذهبی دید باطنی خاصی از حوادث آینده دریافت و سعی کردند در قالب سخنانی عمیق بشر را از وقوع آنها آگاه سازند؛ به عنوان نمونه رسول خدا(ص) در مراسم حجة‌الوداع، در حین انجام مناسک حج، در حالی که حلقة در کعبه را گرفته بودند رو به اصحاب خویش کرده و آنها را از نشانه‌های پیش از ظهور خبردار نمودند. این سخنان برای اصحاب بسیار شگفت‌آور بود. اما برای ما بسیار شگفت‌آورتر.
پیامبر(ص) فرمود: آیا می‌خواهید شما را از اخبار، نشانه‌ها و حوادث پیش از قیامت (ظهور) خبردار کنم؟
سلمان ـ که از همه به ایشان نزدیک‌تر ایستاده بود ـ گفت: بلی یا رسول‌الله!
فتنه را در لغت، امتحان و آزمودن معنا کرده‌اند.1 این واژه معمولاً درباره آن دسته از امتحاناتی به کار برده می‌شود که با تلخی و سختی همراه است.2 در «قرآن کریم»، این واژه برای همین معنا،3 بستن راه و بازگرداندن از مسیر حق،4 شرک و کفر،5 افتادن در معاصی و نفاق،6 اشتباه گرفتن و تشخیص ندادن حق از باطل،7 گمراهی،8 کشتار و اسارت،9 تفرقه و اختلاف میان مردم10 و ... به کار رفته است.
حضرت علی(ع)، منشأ فتنه‌ها را چنین بیان نموده‌اند:
«همانا از دو خصلت بر شما هراسانم؛ پیروی از هوای نفس و آرزوی طولانی، امّا پیروی از هوای نفس از حق باز میدارد و امّا آرزوی دراز، آخرت را در طاق نسیان مینهد. همانا دنیا، پشت‌کنان، کوچ کرده و میرود و آخرت، کوچ کرده و به سوی ما میآید و هر کدام را فرزندانی است. پس شما از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید؛ زیرا امروز کار هست و محاسبه نیست و فردا محاسبه هست و کار نیست و همان فتنه ها و آشوب ها از هواپرستی آغاز می‌شود و از احکام بدعت و خود پرداخته، شروع میگردد. در این احکام خود پرداخته با خدا مخالفت می‌شود و مردانی در عهده‌دار شدن آنها، به جای مردانی دیگر مینشینند.
آیا تا به حال برایتان پیش آمده که وقتی مثلاً در مناطق بالای شهرتان، خصوصاً در شهر های بزرگ، در حال تردد هستید، احساس قدم زدن در بهشت بهتان دست داده باشد و وقتی کمی آن طرف تر درست در همان شهر، در مناطق جنوبی تر و پایین آن شهر راه می روید، از شدت تنفس در دود و دم و دیدن فقرا و معتادین و ... حالتان بد شده باشد؟
به نظرتان این همه تبعیض و دودستگی و تفاوت میان فقیر و غنی از کجا آب می خورد؟
از این موضوع زیاد تعجب نکنید، این از اقتضائات زمانه ی ما، یعنی روزهای آخر الزمان است. رواج کارهایی مانند ربا، رشوه و بهره های بی حد و اندازه و ... که از گناهان کبیره اند، از علل عمده ی این تفاوت هاست.
بر سر نظام حقیقی فراخوانی چه آمده است؟
ایادی شیطان، واسپس ارسال انبیاء و انزال کتب آسمانی، در اوّلین فرصت مناسب، در ارکان اصلی نظام ارتباط‌گیری مؤمنان، دخل و تصرّف کردند. مناسبت‌ها را به هم ریختند، آداب و مناسک و شیوه انجام عبادات را دگرگون کردند. اذکار را جابه‌جا و در تعداد آنها تصرّف کردند و بدین ترتیب، مجال ارتباط حقیقی را از مسلمانان و مؤمنان گرفتند. هیچ کس به اندازه یهود، از سرّ این عمل آگاه نبود؛ زیرا خود با تمامی آداب و مناسک و شیوه‌های ارتباط‌گیری با نیروهای ماورایی آشنایی داشت.
مسلمانان به سادگی از کنار وقایعی که موجب دخل و تصرّف در سیره و سنّت پیامبر اکرم(ص) شد و بسیاری از صورت‌های اعمال و آداب مذهبی را در هم ریخته است، می‌گذرند؛ در حالی که بخش مهمّی از آداب و سنن عبادی متوجّه ارتباط‌گیری با منبع فیض الهی و نسبت یافتن با اولیا و جنود رحمانی بوده و تغییرات اتّفاق افتاده در ارکان پنج‌گانه، مجال دست‌یابی به تمامیّت اهداف مترتّب بر دستورات عبادی را از مؤمنان اخذ و آن را بی‌اثر می‌سازد.