تـــــقــوای دل

باران

بهاران را

جدّی نمی‌گیرد.

چشمان من

خیل غباران را.

هرچند

    از جاده‌های شسته رُفته،

    از این خیابان‌های قیراندود

        دیگر غباری برنخواهد خاست؛

هرچند

    با آفتاب رنگ و رو ر‌َفته

    از روی این دریای سرب و دود،

        هرگز بخاری برنخواهد خاست؛

امّا،

    حتّی سواد هر غباری نیز

    در چشم من دیگر

        معنای دیدار سواری نیست؛

این چشم‌ها

    از من دلیل تازه می‌خواهند!

قیصر امین‌پور