یادداشت ویژه: فرصتى نمانده!

برخى از نشریات گویى فرض را بر این گذاشته اند که جوانان فقط جویاى سرگرمى، تنوع یا چیزى براى پر کردن اوقات فراغت همراه با چاشنى مختصرى از مطالب علمى روزند، از اینرو تبدیل شده اند به کشکولى که انواع تنقلات را با خود حمل میکنند، تا جوانان را سرگرم نمایند، اما، وقتى به عمرکوتاهى که هیج ضمانتى براى ادامه‌ی حتى یک ساعتش نیست فکر می‌کنم و حوادث، خطراتى که در همین مدت کوتاه سر راه آدمى قرار میگیرد به خود می گویم:

مگر مى شود بدون آمادگى منتظر وقوع حادثه شد!؟ مگر مى شود در اوج قدرت ذهنى و جسمى جوانى از آنچه که در جهان پیرامون می گذرد غافل بود؟ مگر مى شود چشم و گوش بسته به دنیا آمد و چشم و گوش بسته از دنیا رفت؟ مگر مى توان سرمایه بزرگ جوانى را در میان سرگرمى، تنوع و تفنن رهاکرد؟ این چه محبتى است که ما و امثال ما داریم؟

یادداشت ویژه: انفجار اطلاعات و خبرهای پنهان

رگبار بی‌وقفه اطلاعات چون بارش گرمسیری، دید را محدود می‌کند، شتاب و عجله به جان می‌ریزد و خیلی چیزهای ریز و درشت را از نظر دور می سازد. استفاده از تعبیر انفجار اطلاعات» برای توصیف این وضع، بی‌ربط نیست ؛«در وقت بمباران و انفجار، برای هیچ‌کس مجال تأمل،  بردباری و تفکر نمی‌ماند. حتی در چنین وضعی آدمی امکان درک جایگاه و موقعیت استقرار خود را از دست می‌دهد تا چه رسد به امکان کشف علت و عامل انفجار، گستره ویرانی و یا میزان مرگ و میر افراد.

بمباران اطلاعات همین وضع را ایجاد می‌کند. در حالی که در گرداب اخبار و اطلاعات غرقیم، بی‌خبریم. از بسیاری جریانات و وقایع غافلیم. درباره آنها بی‌اعتناییم. جهات را نمی‌شناسیم و درباره اطلاعات تأمل و تفکر نمی‌کنیم. بنابراین است که کسی مجال مطالعه و تحلیل و در نتیجه تفکر نداشته باشد. انفجار و بمباران اطلاعات ساده‌ترین طریق سانسور و بی‌خبر نگه‌داشتن است.