دانشی که در سینه امام علی(علیه‌السلام) ماند!

یکی از ویژگی های مهم آدمی ، کسب علم و معرفت اوست. پایه و اساس زندگی بشری بر مبنای علم و معرفت بنا شده و در صورتی که انسان از علم و معرفت بهره ایی نداشته باشد ؛ اطلاق زندگی انسانی شایسته او نبوده و او صرفاً از زندگی حیوانی برخوردار است. علی(علیه السلام) فردی است که عنوان زندگی انسانی شایسته لحظه لحظه عمر او بوده و پیامبر او را به عنوان باب علم معرفی کرده است و به فرزندش فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: تو را به ازدواج کسی در می آورم که اسلامش از همه قویتر و حلمش از همه با عظمت تر و در علم از همه عالم تر است.

امام علی (علیه السلام) دارای آگاهی های غیبی بسیار بود که به برخی از آنها در ادامه اشاره خواهیم کرد . او از مردم می خواست که پیش از آنکه رخت از میان آنان بربندد پرسش های خود را مطرح کنند؛ «پس از من بپرسید پیش از آنکه مرا از دست بدهید...» ( نهج البلاغه ، خطبه 93 )